Charis – strumień łaski

Międzynarodowa Służba Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej (CHARIS)

Statuty

Preambuła

To, co dzisiaj znamy pod nazwą Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej, stanowi część ekumenicznego strumienia łaski. Zrodziła się ona z suwerennej woli Boga w Kościele katolickim w roku 1967 jako owoc Soboru Watykańskiego Drugiego.

Obecnie szacuje się, że na świecie jest ponad 120 milionów ludzi, którzy świadczą o przemieniającym życie doświadczeniu Ducha Świętego poprzez kontakt z Odnową. Ta łaska Ducha Świętego o zasięgu światowym nie jest jednak jednym zunifikowanym ruchem podobnym do innych. Nie posiada założyciela ani grupy założycielskiej, ale jest suwerennym dziełem Ducha Świętego. Jest strumieniem łaski, który pozwala jednostkom, grupom, wspólnotom, działaniom i posługom wyrażać się na różne sposoby, w różnych formach organizacyjnych.

Jedną z cech charakterystycznych Odnowy jest wielka rozmaitość form wyrazu i posług, które tworzą jedność w różnorodności. Różne formy wyrazu i rzeczywistości w ramach Odnowy mogą być w różnym stadium rozwoju, posiadając różne akcenty, podzielają jednakże to samo podstawowe doświadczenie „chrztu w Duchu Świętym”; przyjmują także te same cele ogólne. W niektórych miejscach Odnowa zorganizowana jest jak ruch kościelny, sama jednak natura Odnowy oznacza, że różni się ona od innych ruchów kościelnych. W rzeczy samej, kard. Leo Josef Suenens, który został przez papieża św. Pawła VI wyznaczony w 1974 r. jako doradcą Episkopatu dla Odnowy, szybko uznał to, co miało miejsce za „strumień łaski”, natchniony przez Ducha Świętego dla dobra całego Kościoła. Powiedział on, że „pojmowanie Odnowy jako ruchu pośród wielu innych ruchów jest niezrozumieniem jej natury; jest ona poruszeniem Ducha Świętego udzielonym całemu Kościołowi, mającym na celu odmłodzenie wszystkich dziedzin życia Kościoła” (kard. Leo Josef Suenens, Dokumenty z Malines).

Ogólnie mówiąc, Odnowa koncentruje się na relacjach i sieciach, a nie na sztywnych strukturach. Dlatego też na poziomach lokalnym, diecezjalnym, krajowym i międzynarodowym można napotkać nieformalne relacje różnego typu. Relacje te często charakteryzują się swobodnym sposobem powiązania, dialogu i współpracy. Natura przywództwa w Odnowie cechuje się posługą, a nie zarządzaniem, które wymagałoby posłuszeństwa i jednolitości.

W 1972 r. w Ann Arbor (USA) powstało pierwsze międzynarodowe biuro komunikacji Odnowy (ICO), aby ułatwić kontakty między różnymi rzeczywistościami charyzmatycznymi, które w szybkim tempie pojawiały się w Kościele katolickim na całym świecie. Następnie, w 1976 r. biuro ICO zostało przeniesione z USA do Malines-Brukseli (Belgia), diecezji kard. Suenensa. Stworzył on zespół koordynujący Odnowy, przekształcając w 1978 r. biuro ICO w ICCRO (Międzynarodowe Biuro Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej).

W 1981 r. biuro to zostało przeniesione do Rzymu. W roku 1984 św. papież Jan Paweł II nominował biskupa Paula Josepha Cordesa biskupim doradcą ICCRO jako następcę kardynała Suenensa. Następnie, a w roku 1985 na zaproszenie Ojca Świętego przeniesiono biuro ICCRO do Watykanu.

W 1990 r. sieć międzynarodowych wspólnot przymierza Odnowy została uznana na szczeblu papieskim jako prywatne stowarzyszenie wiernych, przyjmując nazwę „Katolickie Bractwo Wspólnot Przymierza.” Jego misją było umocnienie więzi tych wspólnot z Kościołem katolickim oraz zachęta do ewangelizacji.

W 1993 r. ICCRO zyskało oficjalne uznanie na szczeblu papieskim przyznane przez Papieską Radę ds. Świeckich, która zatwierdziła jego statut jako międzynarodowego ciała służebnego. Nazwa zmieniona została z ICCRO na ICCRS, [„S” – służba] dla podkreślenia, że jest to duszpasterska posługa wobec Odnowy na całym świecie, nie zaś urząd o charakterze czysto administracyjnym.

W kwietniu 2016 r. Papież Franciszek desygnował Michelle Moran i Pino Scafuro, aby podjęli pracę nad nową Jedną Służbą i doprowadzili do jej realizacji, przy współpracy Julii Torres i Oreste Pesare jako sekretarzy, z towarzyszeniem Papieskiej Rady ds. Świeckich.

Przez wiele lat ICCRS i Katolickie Bractwo współpracowały, organizując seminaria poświęcone różnym tematom związanym z Odnową Charyzmatyczną. Wspólnie zorganizowały one 50. rocznicę Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej w Rzymie podczas Zesłania Ducha Świętego w 2017 r. W tym czasie podpisany został Akt Konstytutywny Jednej Służby, prowadzący do powstania CHARIS.

I. Natura kościelna i kanoniczna

Art. 1. Nazwa i cel

§ 1. Międzynarodowa Służba Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej, znana także jako CHARIS, jest międzynarodowym ciałem służebnym dla wszelkich form wyrazu Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej, strumienia łaski, którego pojawienie się w Kościele katolickim w roku 1967 nastąpiło jako owoc Soboru Watykańskiego II. Wszystkie formy wyrazu Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej posiadają jako wspólne doświadczenie owoców Pięćdziesiątnicy poprzez wylanie darów duchowych, nazwane chrztem w Duchu Świętym, zawierające w sobie osobiste spotkanie z Jezusem Chrystusem jako Zbawicielem, otwartość na Słowo Boże, posługę charyzmatami i ewangelizację w wiernej służbie Kościołowi. CHARIS propaguje i umacnia jedność pomiędzy wszelkimi rzeczywistościami charyzmatycznymi, rozbudzając poczucie istnienia światowej rodziny Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej.

§ 2. Uznając Katolicką Odnowę Charyzmatyczną za część ekumenicznego strumienia łaski, CHARIS jest narzędziem promowania jedności ciała Chrystusa i pracy na jej rzecz, tak jak to wyraża modlitwa arcykapłańska Jezusa (J 17).

§ 3. Jako ciało służebne CHARIS nie sprawuje jurysdykcji nad Katolicką Odnową Charyzmatyczną, ponieważ wszelkie formy wyrazu Odnowy podlegają jurysdykcji odpowiednich władz kościelnych. Służebna rola CHARIS nie ogranicza wolności jednostek lub grup w ramach Odnowy w ich kontaktach z władzami kościelnymi.

Art. 2. Ustanowienie i erygowanie kanoniczne

§ 1. CHARIS utworzona została przez Akt Konstytutywny, podpisany w Rzymie 29 maja 2017 r. przez osoby nominowane przez Ojca Świętego Franciszka 27 kwietnia 2016 r. jako odpowiedzialne za utworzenie jednej nowej służby dla wszystkich form wyrazu Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej.

§ 2. CHARIS erygowana została przez Stolicę Apostolską, przez Dykasterium ds. Świeckich, Rodziny i Życia, z nadaniem publicznej osobowości prawnej zgodnie z kanonami 116-123 Kodeksu Prawa Kanonicznego. Podlega niniejszym statutom oraz analogicznie, kanonom 321-320 Kodeksu Prawa Kanonicznego, a także innym powszechnym normom prawa kościelnego.

II. Cele

Art. 3. Cele ogólne

Ogólnymi celami CHARIS są:

a) Pomoc w pogłębianiu i promowaniu łaski chrztu w Duchu Świętym w całym Kościele;

b) Promowanie posługiwania się charyzmatami nie tylko w Katolickiej Odnowie Charyzmatycznej, ale również w całym Kościele;

c) Zachęcanie do duchowego pogłębienia i świętości u ludzi, którzy żyją doświadczeniem chrztu w Duchu Świętym;

d) Zachęta do zaangażowania w ewangelizację, zwłaszcza przez nową ewangelizację i ewangelizację kultury, z poszanowaniem wolności religijnej;

e) Zachęcanie do współpracy między wspólnotami zrodzonymi z Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej, mając na celu to, aby doświadczenie poszczególnych wspólnot stało się dostępne dla dobra wszystkich;

f) Promowanie ekumenicznego wymiaru Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej i wzbudzanie zaangażowania w posługę na rzecz jedności wszystkich chrześcijan;

g) Określenie i promocja konkretnych tematów, które mogą pomóc w pogłębieniu łaski Pięćdziesiątnicy;

h) Zachęta do tworzenia sieci i współpracy pomiędzy różnymi rzeczywistościami w ramach Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej w dziedzinach formacji, ewangelizacji itp.;

i) Promocja posługi na rzecz ubogich i działalności społecznej poprzez Katolicką Odnowę Charyzmatyczną;

j) Organizacja kształcenia i możliwości formacji, zgodnie z potrzebami wyrażonymi przez Ogólne Zgromadzenie;

k) Umożliwienie duchownym i zakonnikom pogłębienie doświadczenia Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej i pełniejszego uczestnictwa w niej;

l) Budowanie komunii: między osobami zaangażowanymi w różne rzeczywistości w ramach Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej; z ruchami kościelnymi nie odnoszącymi się do tego strumienia łaski; a także z innymi Kościołami chrześcijańskimi i wspólnotami, zwłaszcza z tymi, które żyją doświadczeniem Pięćdziesiątnicy;

m) Organizacja większych wydarzeń, kolokwiów, spotkań liderów, aby dzielić się i wymieniać różnymi doświadczeniami pochodzącymi od Ducha Świętego.

III. Posługi

Art. 4. Świadczone posługi

§ 1. CHARIS jest na służbie wszelkich rzeczywistości w ramach Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej, a także pragnie służyć biskupom i księżom zwracającym się z prośbą o pomoc i wspomagać ich.

§ 2. Stałymi posługami CHARIS są:

a) Jedność i informacja: zapewnianie komunikacji wewnątrz i pomiędzy Służbami Krajowymi i kontynentalnymi, a także z wszystkimi rzeczywistościami wewnątrz Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej i pomiędzy nimi (grupy modlitewne, wspólnoty, sieci, szkoły ewangelizacji, instytuty zakonne, wydawnictwa i posługi);

b) Formacja i kształcenie: wychodzenie naprzeciw potrzebom formacji i kształcenia wyrażonym przez Zgromadzenie Ogólne lub inne rzeczywistości, zainspirowane żywym doświadczeniem ludzi i grup w ramach Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej;

c) Służenie radą: przez Komisję Doktrynalną i Kanoniczną.

§ 3. Tymczasowe ciała mogą zostać utworzone, aby odpowiedzieć na konkretne potrzeby.

IV. Struktura

Art. 5. Służby komunii

§ 1. CHARIS na poziomie światowym tworzy Zgromadzenie Ogólne i Międzynarodowa Służba Komunii.

§ 2. Każdy kontynent posiada swą Kontynentalną Służbę Komunii.

IV. 1. Zgromadzenie Ogólne

Art. 6. Wizja

Zgromadzenie Ogólne odzwierciedla rzeczywistość Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej na całym świecie. Pragnie dzielić się tym, co Duch mówi na całym świecie i rozeznawać to. Zapewnia możliwość budowania relacji i komunii w ramach światowej rodziny Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej, dzieląc się doświadczeniami, troskami i świadectwem.

Art. 7. Skład

§ 1. Zgromadzenie Ogólne składa się z: członków Międzynarodowej Służby Komunii; jednego przedstawiciela każdej Krajowej Służby Komunii; jednego przedstawiciela każdego stowarzyszenia wiernych mającego swe źródła w Katolickiej Odnowie Charyzmatycznej uznanego przez Stolicę Apostolską; oraz jednego przedstawiciela każdej dużej Sieci Wspólnot, obejmującej wspólnoty z kilku krajów, z uznaniem kanonicznym, w jedności z odnośnymi Krajowymi Służbami Komunii i uznanymi przez Zgromadzenie Ogólne. Międzynarodowa Służba Komunii może wskazać także inne rzeczywistości, które uczestniczą w Krajowej Służbie Komunii odnośnych krajów, aby mogły uczestniczyć w Zgromadzeniu Ogólnym, nie posiadając prawa głosu.

§ 2. Przewodniczącym Zgromadzenia Ogólnego jest Moderator Międzynarodowej Służby Komunii.

§ 3. Moderator, za zgodą Międzynarodowej Służby Komunii, może zaprosić na Zgromadzenie Ogólne jako specjalnych zaproszonych lub obserwatorów osoby, które mogą wnieść wkład we wspólne dobro.

§ 4. Zgromadzenie Ogólne spotyka się co 3 lata.

§ 5. Uczestnictwo w Zgromadzeniu Ogólnym nie oznacza kanonicznego uznania jakiejkolwiek rzeczywistości biorącej w nim udział. Uznanie kanoniczne pozostaje w gestii stosownych władz kościelnych.

IV. 2. Międzynarodowa Służba Komunii

Art. 8. Funkcje

Międzynarodowa Służba Komunii posiada następujące funkcje:

a) Podtrzymywanie, rozszerzanie i promowanie celów CHARIS;

b) Pozostawanie w kontakcie z Katolicką Odnową Charyzmatyczną oraz badanie jej sytuacji w jej różnych formach wyrazu na poziomach krajowym, regionalnym i kontynentalnym;

c) Zapewnianie, aby różnorodność Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej była szanowana w programach, projektach, relacjach z innymi Kościołami i wspólnotami chrześcijańskimi, a także w działalności CHARIS;

d) Rozeznawanie i poświęcanie uwagi potrzebom formacyjnym w ramach Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej;

e) Współpraca z Moderatorem i zapewnianie, aby międzynarodowe biuro świadczyło służbę w skuteczny i wszechstronny sposób;

f) Wybór, zgodnie z procedurą wyznaczoną w art. 11§2, tymczasowego Moderatora, który będzie służył do następnego Zgromadzenia Ogólnego, w przypadku śmierci, niezdolności, poważnej choroby lub z innej słusznej przyczyny, która uniemożliwiałaby Moderatorowi wypełnianie jego normalnych funkcji.

Art. 9. Skład i zebrania

§ 1. Międzynarodowa Służba Komunii składa się z osiemnastu wybieranych członków.

§ 2. Dwunastu członków to przedstawiciele kontynentalni: po jednym dla Ameryki Północnej i Karaibów (jeden angielskojęzyczny lub francuskojęzyczny oraz jeden hiszpańskojęzyczny); jeden dla Ameryki Środkowej (hiszpańskojęzyczny); jeden dla Ameryki Południowej (hiszpańskojęzyczny); jeden dla Ameryki Południowej (portugalskojęzyczny); dwóch dla Azji; jeden dla Afryki (francuskojęzyczny); jeden dla Afryki (angielskojęzyczny); dwóch dla Europy i jeden dla Oceanii.

§ 3. Sześciu członków wybieranych jest w następujący sposób: jeden z różnych posług Odnowy; jeden charyzmatyczny kapłan lub zakonnik; dwóch ze wspólnot; jeden ze stowarzyszeń wiernych uznanych przez Stolicę Apostolską; jeden młody katolik w wieku poniżej 30 lat.

§ 4. Międzynarodowa Służba Komunii spotyka się raz w roku pod przewodnictwem Moderatora.

Art. 10. Procedura wyborcza

§ 1. Kandydaci nominowani są przez zgromadzenia Kontynentalnych Służb Komunii w roku poprzedzającym Zgromadzenie Ogólne. Zgromadzenie Ogólne wybiera Międzynarodową Służbę Komunii poprzez tajne głosowanie, które jest ważne, gdy przynajmniej pięćdziesiąt procent uprawnionych do głosowania bierze w nim udział; dla dokonania wyboru wymagana jest większość dwóch trzecich głosów.

§ 2. Członkowie Międzynarodowej Służby Komunii sprawują swą funkcję przez trzyletnią kadencję, która może być bezpośrednio ponowiona tylko raz.

Art. 11. Moderator

§ 1. Funkcjami moderatora są:

a) Promowanie i rozwijanie Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej jako strumienia łaski w Kościele i dla Kościoła;

b) Promowanie dzieła jedności w Ciele Chrystusa;

c) Zapewnienie dobrej komunikacji pomiędzy władzami kościelnymi a Katolicką Odnową Charyzmatyczną na całym świecie, a w szczególności ze Stolicą Apostolską za pośrednictwem Dykasterium ds. Świeckich, Rodziny i Życia;

d) Zwoływanie Międzynarodowej Służby Komunii, zachęcanie do działania i jego koordynowanie;

e) Zwoływanie i przewodniczenie Zgromadzeniu Ogólnemu;

f) Odwiedzanie i służba międzynarodowym rzeczywistościom w ramach Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej w miarę potrzeb. Za zgodą Międzynarodowej Służby Komunii Moderator może delegować niektóre odpowiedzialności;

g) Nadzorowanie prac Biura Międzynarodowego.

§ 2. Moderator wybierany jest przez Zgromadzenie Ogólne spośród co najmniej trzech kandydatów, zgłoszonych przez Kontynentalne Służby Komunii, uprzednio zatwierdzonych przez Dykasterium ds. Świeckich, Rodziny i Życia, co najmniej trzy miesiące przed Zgromadzeniem Ogólnym. Wyboru dokonuje się przez tajne głosowanie, które jest ważne, gdy przynajmniej pięćdziesiąt procent uprawnionych do głosowania bierze w nim udział; dla dokonania wyboru wymagana jest większość dwóch trzecich głosów. Kadencja trwa trzy lata, może być ponowiona jednokrotnie.

§ 3. Moderator jest na służbie wszystkich i skrupulatnie unika promowania jakiejkolwiek konkretnej rzeczywistości w ramach Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej.

IV. 3. Kontynentalne Służby Komunii

Art. 12. Funkcje

Funkcjami Kontynentalnych Służb Komunii są:

a) Wspólne budowanie komunii poprzez jedność serc, a nie sztywne struktury;

b) Wychodzenie na zewnątrz, obejmując wszelkie rzeczywistości w ramach Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej i życie jednością w różnorodności;

c) Tworzenie przestrzeni dla słuchania, dzielenia się i rozeznawania;

d) Stwarzanie możliwości szkolenia i formacji;

e)  Pomoc poszczególnym krajowym w tworzeniu Krajowych Służb Komunii tam, gdzie obecnie jej brak.

Art. 13. Skład i spotkania

§ 1. Istnieją cztery Kontynentalne Służby Komunii, a mianowicie: Ameryka, Afryka, Azja i Oceania oraz Europa.

§ 2. Każda Kontynentalna Służba Komunii składa się z jednego przedstawiciela każdej Krajowej Służby Komunii; jednego przedstawiciela każdej Sieci wspólnot obecnej w tym regionie; jednego przedstawiciela każdej Międzynarodowej sieci szkół ewangelizacji obecnych w regionie; dwóch przedstawicieli konkretnych posług na kontynencie; a także dwóch katolików poniżej 30 roku życia.

§ 3. Każda Kontynentalna Służba Komunii spotyka się co najmniej raz na trzy lata.

Art. 14. Wybory

§ 1. Każda Kontynentalna Służba Komunii wybiera Kontynentalny Zespół Koordynujący składający się z siedmiu osób, których funkcją jest ułatwianie działalności Kontynentalnej Służby Komunii. Kontynentalny Zespół Koordynujący spotyka się przynajmniej raz w roku.

§ 2. Wybory dokonują się w duchu modlitwy i rozeznania. Każdy członek Kontynentalnej Służby Komunii ma prawo wypowiedzieć się i oddać głos w wyborach.

§ 3. W wyborach członków Zespołu Koordynującego głosowanie dokonuje się w sposób tajny; wybory są ważne, gdy przynajmniej pięćdziesiąt uprawnionych bierze w nich udział; dla dokonania wyboru wymagana jest większość dwóch trzecich głosów.

§ 4. Gdy członek rezygnuje ze swego miejsca w Służbie Komunii, osoba przychodząca na jego miejsce może także pochodzić z innego kraju, należy jednak uwzględnić obszar geograficzny, którego jest przedstawicielem.

§ 5. Członkowie Kontynentalnej Służby Komunii sprawują swą funkcję w kadencji trzyletniej, która może być bezpośrednio odnowiona tylko jednokrotnie.

IV. 4. Krajowe Służby Komunii

Art. 15. Funkcje

Celem Krajowej Służb Komunii jest budowanie i umacnianie szerokiej i zróżnicowanej rodziny Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej. Powinny więc być tak nastawione tak szeroko, jak to tylko możliwe, a także otwarte na nowe i wyłaniające się rzeczywistości. Model ten skupia się na komunii, a nie na zarządzaniu lub strukturach.

Art. 16. Skład

Krajowe Służby Komunii powinny składać się z przedstawicieli rzeczywistości i form wyrazu strumienia łaski, którzy określają się jako część Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej i które pragną budować komunię z szeroką rozumianą i wieloraką rodziną Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej. Mogą one obejmować grupy modlitewne, wspólnoty, sieci, szkoły ewangelizacji, instytuty zakonne, wydawnictwa, konkretne posługi, inicjatywy ekumeniczne, młodzież itp.

V. Asystent Kościelny

Art. 17. Asystent Kościelny

§ 1. Asystentem Kościelnym jest biskup lub kapłan, któremu zlecono zadanie towarzyszenia wszelkiej działalności promowanej przez CHARIS, od strony doktrynalnej i duchowej, zapewniając wierność wszelkich działań podejmowanych przez CHARIS w stosunku do Magisterium Kościoła Katolickiego.

§ 2. Asystent Kościelny bierze udział w Zgromadzeniu Ogólnym i w spotkaniach Międzynarodowej Służby Komunii, a także innych działaniach, w których jego obecność uznana zostanie jako pomocna lub konieczna przez Moderatora Międzynarodowej Służby Komunii. Uczestniczy w nich bez prawa głosowania.

§ 3. Asystent Kościelny nominowany jest przez Dykasterium ds. Świeckich, Rodziny i Życia z listy trzech kandydatów przedstawionych przez Międzynarodową Służbę Komunii. Wobec kandydatów będących kapłanami wymagana jest wcześniejsza zgoda ich ordynariusza.

§ 4. Kadencja Asystenta Kościelnego wynosi trzy lata. Może być ona bezpośrednio odnowiona tylko jeden raz.

VI. Biuro Międzynarodowe

Art. 18. Funkcje

§ 1. Aby móc wypełniać funkcje administracyjne, CHARIS posiada Biuro Międzynarodowe zlokalizowane w Rzymie w Pałacu Św. Kaliksta, w budynku należącym do Stolicy Apostolskiej.

§ 2. Zadaniami Biura Międzynarodowego są:

a) Umożliwianie współpracy i komunii wewnątrz Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej;

b) Zajmowanie się bieżącymi zapytaniami i prośbami kierowanymi do Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej;

c) Utrzymywanie obiegu informacji z wieloma rzeczywistościami w ramach Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej i pomiędzy nimi;

d) Umożliwianie organizacji, zapewnianie obiektów i zasobów wymaganych dla kursów formacyjnych, programów i wydarzeń, kierowanych przez Międzynarodową Służbę Komunii;

e) Koordynowanie praktycznej organizacji spotkań Międzynarodowej Służby Komunii oraz Zgromadzenia Ogólnego;

f) Służenie jako sekretariat dla kontaktów administracyjnych ze Stolicą Apostolską, a w szczególności z Dykasterium ds. Świeckich, Rodziny i Życia;

g) Utrzymywanie bazy danych rzeczywistości tworzących Katolicką Odnowę Charyzmatyczną na całym świecie;

h) Wspomaganie publikacji, tłumaczenia i dystrybucji konkretnych zasobów związanych z międzynarodową Katolicką Odnową Charyzmatyczną;

i) Utrzymywanie aktualizowanej strony internetowej i stosownej obecności w mediach społecznościowych;

j) Zapewnianie skutecznej i przejrzystej obsługi księgowej dla CHARIS;

Art. 19. Sekretarz Biura Międzynarodowego

§ 1. Biuro Międzynarodowe podlega władzy Międzynarodowej Służby Komunii. Moderator CHARIS jest odpowiedzialny za nadzorowanie Biura Międzynarodowego. W celu utrzymania tej służby, Moderator posiada Sekretarza. Zadaniem Sekretarza jest ogólna koordynacja Biura Międzynarodowego i bieżących działań CHARIS.

§ 2. Sekretarz nominowany jest przez Moderatora za zgodą większości członków Międzynarodowej Służby Komunii. Kadencja Sekretarza Biura Międzynarodowego trwa trzy lata, bezpośrednio może być ponowiona tylko jednokrotnie.

§ 3. Odpowiedzialnością Moderatora CHARIS, zgodnie z kanonami 231 i 281 Kodeksu Prawa Kanonicznego, jest zapewnienie, poprzez umowy o pracę, stosownego uposażenia dla osób służących w Biurze Międzynarodowym, ubezpieczenia zdrowotnego i emerytalnego oraz innych praw wynikających z ubezpieczeń społecznych.

VII. Administracja finansowa

Art. 20. Zarząd i prawna natura mienia oraz własności.

§ 1. Własność i mienie CHARIS, zgodnie z kanonem 1257 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego są dobrami kościelnymi i podlegają normom prawa kanonicznego.

§ 2. Odpowiedzialnością Moderatora, za zgodą Międzynarodowej Służby Komunii jest zwracać się do Dykasterium ds. Świeckich, Rodziny i Życia o pozwolenie wymagane od władz kościelnych przed dokonaniem prawomocnych aktów nadzwyczajnego rozporządzania mieniem, to jest aktów, które mogą wiązać się z uszczupleniem stabilnych zasobów materialnych.

§ 3. Zwykłe akty zarządzania mogą być podejmowane nie tylko przez Moderatora, ale także przez Sekretarza Biura Międzynarodowego i przez delegata Moderatora.

Art. 21. Pochodzenie mienia i własności

§ 1. CHARIS utrzymuje się z dobrowolnych darowizn i datków finansowych pochodzących od różnych rzeczywistości i jednostek zaangażowanych w Katolicką Odnowę Charyzmatyczną na całym świecie. Innymi źródłami finansowania mogą być dochody z wydarzeń, kongresów, kursów formacyjnych, książek i materiałów multimedialnych itp.

§ 2. CHARIS respektuje prawo krajów, w których prowadzi pracę i działalność. Jest służbą i nie jest odpowiedzialna za prawno-finansową organizację na poziomie krajowym lub kontynentalnym.

Art. 22. Budżet roczny i sprawozdanie finansowe

Zadaniem Sekretarza Biura Międzynarodowego jest przygotowanie rocznego budżetu i rocznego sprawozdania finansowego, aby zapewnić dostępność zasobów wystarczających do normalnego zarządzania CHARIS. Budżet i sprawozdanie finansowe muszą być zatwierdzone przez Międzynarodową Służbę Komunii większością głosów.

Art. 23. Roczne sprawozdanie dla władz kościelnych

Przed 30 czerwca każdego roku Moderator CHARIS przedstawi Dykasterium ds. Świeckich, Rodziny i Życia roczne sprawozdanie finansowe dotyczące zarządzania mieniem i wykorzystania otrzymanych darów i ofiar, zgodnie z kanonem 319 Kodeksu Prawa Kanonicznego.

VIII. Interpretacja i zmiany w statutach

Art. 24. Interpretacja

§ 1. Kompetencją Międzynarodowej Służba Komunii jest interpretacja Statutów, w drodze głosowania z większością dwóch trzecich.

§ 2. Gdy większość Międzynarodowej Służby Komunii uzna za stosowne, może poprosić o wyjaśnienie interpretacji danej kwestii Dykasterium ds. Świeckich, Rodziny i Życia, które następnie przedstawi wiążącą interpretację.

Art. 25. Zmiany w Statutach

Zmiany w statutach, proponowane przez Międzynarodową Służbę Komunii, wymagają zgody Zgromadzenia Ogólnego, poprzez głosowanie z większością dwóch trzecich, po uprzednim zatwierdzeniu proponowanych poprawek przez Dykasterium ds. Świeckich, Rodziny i Życia.

IX. Likwidacja i rozwiązanie

Art. 26. Likwidacja

Zgodnie z kanonem 320 Kodeksu Prawa Kanonicznego, CHARIS może zostać zlikwidowana jedynie przez Stolicę Apostolską, za pośrednictwem Dykasterium ds. Świeckich, Rodziny i Życia.

Art. 27. Rozwiązanie

Wniosek o rozwiązanie CHARIS z jej własnej inicjatywy wymaga zgody Zgromadzenia Ogólnego z większością dwóch trzecich jego członków oraz uprzednio zgody Dykasterium ds. Świeckich, Rodziny i Życia.

Art. 28. Przeznaczenie mienia i zasobów materialnych

W przypadku likwidacji lub rozwiązania, pozostałe mienie i zasoby materialne mają zostać przeznaczone przez Międzynarodową Służbę Komunii na rzecz podmiotów o celach identycznych lub zbliżonych do CHARIS, za uprzednią zgodą Dykasterium ds. Świeckich, Rodziny i Życia.

X. Normy przejściowe

Pierwsza

Niniejsze Statuty wchodzą w życie 9 czerwca 2019 r., w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego i zostaną zatwierdzone ad experimentum. W dniu wejścia w życie niniejszych statutów, Katolickie Bractwo Charyzmatycznych Wspólnot Przymierza oraz Międzynarodowe Służby Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej (ICCRS) przestają istnieć. Mienie i zasoby materialne tych dwóch podmiotów stają się własnością CHARIS.

Druga

W dniu wejścia w życie niniejszych statutów, pierwszy Moderator i Międzynarodowa Służba Komunii CHARIS rozpoczną sprawowanie mandatu przez okres trzech lat. Pierwszy Moderator i Międzynarodowa Służba Komunii są nominowani, zgodnie z zasadami składu Międzynarodowej Służby Komunii, określonymi w niniejszych statutach, przez Dykasterium ds. Świeckich, Rodziny i Życia, na podstawie propozycji złożonych przez osoby nominowane przez Ojca Świętego Papieża Franciszka jako odpowiedzialne za stworzenie nowej, jednolitej służby dla wszystkich rzeczywistości Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej.

Trzecia

Pierwsze Zgromadzenie Ogólne odbędzie się w Zesłanie Ducha Świętego 2019 r. i w tym samym czasie CHARIS podejmie swą służbę.

Czwarta

Gdy niniejsze statuty wejdą w życie, wszelkie Krajowe, Regionalne i Kontynentalne Komitety mają zostać przekształcone, aby stać się organizmami służby, obejmującymi wszelkie lokalne rzeczywistości Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej, w zgodzie z nowym statutowym składem CHARIS, przedstawionym w niniejszych statutach.

Niniejszy tekst końcowy został przedstawiony na spotkaniu w biurze Dykasterium ds. Świeckich, Rodziny i Życia przez niżej podpisanych 6 marca 2018 r.

Michelle Moran                   Pino Scafuro

Odpowiedzialna                  Odpowiedzialny

Oreste Pesare              Julia Elena Torres

Sekretarz                     Sekretarz